دو تن به خاطر من تباه شدند : دوستى که از اندازه نگاه نداشت و دشمنى که بغض مرا در دل کاشت . [نهج البلاغه]

چی بگم - هرچی بخوای

جستجو در وبلاگ:

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جانم به قربانت ولی حالا چرا عاقل کند کاری که باز آید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خواستن توانستن است

» جواد گل محمدی
»» نظرات دیگران ( نظر)